Συνέντευξη του Μ. Κύρκου στον Α. Τριφύλλη (δημοσιεύτηκε στο metarithmisi.gr)
Η πρώτη ερώτηση αφορά στη Λευκή Βίβλο που βρίσκεται στην επικαιρότητα. Ποια είναι η γνώμη σας;
Παρουσιάστηκε την προηγούμενη εβδομάδα στην ολομέλεια του Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες η Λευκή Βίβλος από την πλευρά της Επιτροπής.
Δεν παρουσιάστηκε η Λευκή Βίβλος, παρουσιάστηκε μία συγκέντρωση προτάσεων, διαφορετικών μεταξύ τους - πέντε διαφορετικών σεναρίων - τα οποία, όπως μας είπε ο Πρόεδρος Γιούνκερ, κατατέθηκαν και στους πολίτες και στις πολιτικές ομάδες και γενικά σε όλον τον Ευρωπαϊκό κόσμο για διαβούλευση.
Αυτό από μόνο του ήταν κάτι που σε εμάς, την ομάδα Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, δεν αρέσει. Εμείς πιστεύουμε πως η Κομισιόν πρέπει να κατευθύνει τον διάλογο, πρέπει να έχει την δική της άποψη - με την οποία μπορεί και να συγκρουστούμε και να διαφωνήσουμε - αλλά δεν είναι ο ρόλος της να συγκεντρώνει διαφορετικές απόψεις σαν γραμματέας και να τις προσφέρει στο Ευρωπαϊκό Κοινό.
Εμείς πιστεύουμε πως, αν θα έπρεπε να διαλέξουμε μία από αυτές τις πέντε προτάσεις, θα διαλέγαμε την πέμπτη. Θέλουμε πολύ περισσότερη Ευρώπη, πολύ περισσότερα πράγματα μαζί και πιο καλά. Αυτή είναι η μόνη πρόταση που μπορεί να δώσει απαντήσεις στα προβλήματα και του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος, αλλά και στις ανησυχίες των πολιτών. Δηλαδή να ρίξουμε ιδιαίτερο βάρος στην κοινωνική Ευρώπη, στην προστασία των εργαζομένων, στο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, στον κατώτατο μισθό, στην προστασία των συνταξιούχων, στα καλύτερα συστήματα υγείας.
Πρέπει να ρίξουμε μεγάλο βάρος στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, στην καταπολέμηση της ανεργίας και βεβαίως στην κοινή μεταναστευτική πολιτική την οποία κάνουμε πως ξεχνάμε, σαν να μην έρχεται ένα καινούριο καλοκαίρι.
Πολιτική, λοιπόν, και για την μετανάστευση και το προσφυγικό και για την κοινή άμυνα. Αυτό είναι κάτι που ενδιαφέρει ιδιαίτερα την Ελλάδα που, ούτως ή άλλως, ξοδεύει πάνω από το όριο (το 2%) για τις ευρωπαϊκές επενδύσεις. Γεγονός που σημαίνει πως εμείς έχουμε ξεπεράσει το κατώφλι που πρέπει να πληρώσει κανείς για να μετέχει στην κοινή άμυνα. Αλλά πρέπει να εντάξουμε και την προστασία των συνόρων μας σε ένα ευρωπαϊκό σχέδιο άμυνας.
Περισσότερη Ευρώπη και σίγουρα πολύ πιο αποτελεσματική. Αυτή είναι η άποψη που έχουμε εμείς.
Θεωρείτε ότι αυτή η πέμπτη πρόταση, η οποία λίγο ως πολύ οδηγεί σε ομοσπονδιακές λύσεις, σήμερα, όπως διαμορφώνονται οι πολιτικές δυνάμεις και οι κυβερνήσεις, έχει πιθανότητες να προχωρήσει; Δεν μιλάω για μετά τις εκλογές, που δεν ξέρουμε ακόμα πώς θα είναι τα πράγματα. Σήμερα, υπάρχει δυνατότητα πολιτικά να περάσει από το Συμβούλιο;
Εγώ πιστεύω πως, παρότι ο Γιούνκερ θέλει να κάνει βήματα, αυτή τη στιγμή η ισορροπία των πολιτικών δυνάμεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι υπέρ της ακινησίας. Οι Γερμανοί δεν έχουν αποφασίσει κατά πόσον η λιτότητα μπορεί να συνεχίσει με αυτόν τον ασφυκτικό τρόπο.
Η Ευρώπη είναι ακόμα στον αέρα. Για αυτό κι εμείς πιέζουμε και προβάλουμε την 5η λύση, γιατί ακόμα κι αν τα βήματα δεν είναι τόσο γρήγορα, όσο εμείς θα θέλαμε, όσο οι πολίτες θα ήθελαν, όσο η πραγματικότητα απαιτεί, είναι πάρα πολύ σημαντικό να δούμε πού μπορούμε να συμφωνήσουμε στα επί μέρους και πού μπορούμε να στηρίξουμε το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα το οποίο κλυδωνίζεται. Βλέπουμε το Brexit, το οποίο ήδη προχωράει, προχωράνε το άρθρο 50. Δεν πρέπει να τιμωρηθεί η Μεγ. Βρετανία αλλά να οδηγηθεί σε ένα διαζύγιο. Εμείς ως Ελλάδα, στη γειτονιά μας, έχουμε πάρα πολλά προβλήματα πέραν των δικών μας. Η γειτονιά μας είναι σε σημείο έκρηξης, άρα καίει. Εμείς πρέπει να προωθούμε το “περισσότερη Ευρώπη”.
Η απάντηση στο ερώτημα είναι: Δεν θα γίνουν τα πράγματα όπως λένε, όμως είναι μία σωστή κατεύθυνση προς την οποία πρέπει να πιέσουμε ώστε κάποια στιγμή να φτάσουμε εκεί. Αλλά, στη διαδρομή μέχρι εκείνη τη στιγμή, πρέπει να ανακτάμε αυτά που έχασε η Ευρώπη.
Η δεύτερη ερώτηση αφορά στην Ευρωζώνη. Αν υποθέσουμε ότι παραμείνει ως έχει η Ευρωζώνη - το οποίο δεν είναι σίγουρο με βάση αυτά που ακούμε - η Ελλάδα, κατά την γνώμη σας, έχει την δυνατότητα να παραμείνει και με ποιους όρους;
Διάβαζα προχθές τον Πισσαρίδη, νομπελίστα, Κύπριο οικονομολόγο, σύμβουλο της κυβέρνησης της Κύπρου. Αυτή τη στιγμή, μέσα σε αυτή την καταστροφική πορεία της οικονομίας, αν άνοιγε η Ελλάδα ένα κεφάλαιο εξόδου από το ευρώ, θα ξεπερνούσαμε την Βενεζουέλα στον δείκτη φτώχειας κι εξαθλίωσης και ενώ τώρα είμαστε στο 4, θα πηγαίναμε κατευθείαν στο 1.
Μία από τις προτάσεις ήταν οι διάφοροι ομόκεντροι κύκλοι στους οποίους η Ευρώπη θα συνεργάζεται με διαφορετικές ταχύτητες, σε διάφορα θέματα.
Πολύ φοβάμαι ότι αν προχωρήσει μία τέτοια άποψη, η Ελλάδα, αν δεν ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις που μπορούν να την κάνουν ικανή να ανήκει στη ζώνη του ευρώ - γιατί αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην εντατική με ορό - θα βρεθεί από μόνη της σιγά σιγά απέξω. Και όχι μόνο η Ελλάδα. Αυτή τη στιγμή, οι διάφορες συζητήσεις για το πώς θα πάει πιο μπροστά η Ένωση, αλλά και η Ευρωζώνη, βγάζουν κι άλλες χώρες απέξω, είτε οικονομικά είτε με το ζόρι.
Οπότε αυτό στο οποίο πρέπει εμείς, πάλι, να καταλήξουμε ως Ελλάδα είναι: Δεν έχουμε άλλη προοπτική εκτός από το Ευρώ, γιατί θα έχει τρομακτική επίπτωση στην οικονομία μας.
Πρέπει όμως να κάνουμε τα απαραίτητα βήματα, δηλαδή μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να έχουν γίνουν πριν από 20 χρόνια - δεν μιλάμε για ριζοσπαστικά προγράμματα -, ώστε να μπορέσουμε, τουλάχιστον, να παρακολουθούμε τις εξελίξεις. Πολιτική σταθερότητα, σταθερό φορολογικό σύστημα, και άρση των εμποδίων της επιχειρηματικότητας. Αυτά τα τρία πρέπει να κάνουμε, ώστε να αποτελέσουμε επενδυτικό χώρο για άλλους.
Άρα η ομάδα σας, η ομάδα του Ποταμιού στο Κοινοβούλιο είναι σαφής: Ναι στην Ευρωζώνη, ναι στην περισσότερη και αποδοτικότερη Ευρώπη.
Ναι.
Και όχι μόνο αυτό. Για το προσφυγικό, τα σχέδια τα οποία κάνουμε και οι τοποθετήσεις οι ευρωπαϊκές είναι πάρα πολύ σωστές. Όμως, εδώ και ενάμιση χρόνο δεν εφαρμόζεται η μετεγκατάσταση των προσφύγων, δεν εφαρμόζεται η συμφωνία με την Τουρκία, δεν.. δεν... δεν. Αυτό δεν είναι απόδοση.
Η πρώτη ερώτηση αφορά στη Λευκή Βίβλο που βρίσκεται στην επικαιρότητα. Ποια είναι η γνώμη σας;
Παρουσιάστηκε την προηγούμενη εβδομάδα στην ολομέλεια του Κοινοβουλίου στις Βρυξέλλες η Λευκή Βίβλος από την πλευρά της Επιτροπής.
Δεν παρουσιάστηκε η Λευκή Βίβλος, παρουσιάστηκε μία συγκέντρωση προτάσεων, διαφορετικών μεταξύ τους - πέντε διαφορετικών σεναρίων - τα οποία, όπως μας είπε ο Πρόεδρος Γιούνκερ, κατατέθηκαν και στους πολίτες και στις πολιτικές ομάδες και γενικά σε όλον τον Ευρωπαϊκό κόσμο για διαβούλευση.
Αυτό από μόνο του ήταν κάτι που σε εμάς, την ομάδα Σοσιαλιστών και Δημοκρατών, δεν αρέσει. Εμείς πιστεύουμε πως η Κομισιόν πρέπει να κατευθύνει τον διάλογο, πρέπει να έχει την δική της άποψη - με την οποία μπορεί και να συγκρουστούμε και να διαφωνήσουμε - αλλά δεν είναι ο ρόλος της να συγκεντρώνει διαφορετικές απόψεις σαν γραμματέας και να τις προσφέρει στο Ευρωπαϊκό Κοινό.
Εμείς πιστεύουμε πως, αν θα έπρεπε να διαλέξουμε μία από αυτές τις πέντε προτάσεις, θα διαλέγαμε την πέμπτη. Θέλουμε πολύ περισσότερη Ευρώπη, πολύ περισσότερα πράγματα μαζί και πιο καλά. Αυτή είναι η μόνη πρόταση που μπορεί να δώσει απαντήσεις στα προβλήματα και του Ευρωπαϊκού οικοδομήματος, αλλά και στις ανησυχίες των πολιτών. Δηλαδή να ρίξουμε ιδιαίτερο βάρος στην κοινωνική Ευρώπη, στην προστασία των εργαζομένων, στο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, στον κατώτατο μισθό, στην προστασία των συνταξιούχων, στα καλύτερα συστήματα υγείας.
Πρέπει να ρίξουμε μεγάλο βάρος στη δημιουργία νέων θέσεων εργασίας, στην καταπολέμηση της ανεργίας και βεβαίως στην κοινή μεταναστευτική πολιτική την οποία κάνουμε πως ξεχνάμε, σαν να μην έρχεται ένα καινούριο καλοκαίρι.
Πολιτική, λοιπόν, και για την μετανάστευση και το προσφυγικό και για την κοινή άμυνα. Αυτό είναι κάτι που ενδιαφέρει ιδιαίτερα την Ελλάδα που, ούτως ή άλλως, ξοδεύει πάνω από το όριο (το 2%) για τις ευρωπαϊκές επενδύσεις. Γεγονός που σημαίνει πως εμείς έχουμε ξεπεράσει το κατώφλι που πρέπει να πληρώσει κανείς για να μετέχει στην κοινή άμυνα. Αλλά πρέπει να εντάξουμε και την προστασία των συνόρων μας σε ένα ευρωπαϊκό σχέδιο άμυνας.
Περισσότερη Ευρώπη και σίγουρα πολύ πιο αποτελεσματική. Αυτή είναι η άποψη που έχουμε εμείς.
Θεωρείτε ότι αυτή η πέμπτη πρόταση, η οποία λίγο ως πολύ οδηγεί σε ομοσπονδιακές λύσεις, σήμερα, όπως διαμορφώνονται οι πολιτικές δυνάμεις και οι κυβερνήσεις, έχει πιθανότητες να προχωρήσει; Δεν μιλάω για μετά τις εκλογές, που δεν ξέρουμε ακόμα πώς θα είναι τα πράγματα. Σήμερα, υπάρχει δυνατότητα πολιτικά να περάσει από το Συμβούλιο;
Εγώ πιστεύω πως, παρότι ο Γιούνκερ θέλει να κάνει βήματα, αυτή τη στιγμή η ισορροπία των πολιτικών δυνάμεων σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι υπέρ της ακινησίας. Οι Γερμανοί δεν έχουν αποφασίσει κατά πόσον η λιτότητα μπορεί να συνεχίσει με αυτόν τον ασφυκτικό τρόπο.
Η Ευρώπη είναι ακόμα στον αέρα. Για αυτό κι εμείς πιέζουμε και προβάλουμε την 5η λύση, γιατί ακόμα κι αν τα βήματα δεν είναι τόσο γρήγορα, όσο εμείς θα θέλαμε, όσο οι πολίτες θα ήθελαν, όσο η πραγματικότητα απαιτεί, είναι πάρα πολύ σημαντικό να δούμε πού μπορούμε να συμφωνήσουμε στα επί μέρους και πού μπορούμε να στηρίξουμε το Ευρωπαϊκό οικοδόμημα το οποίο κλυδωνίζεται. Βλέπουμε το Brexit, το οποίο ήδη προχωράει, προχωράνε το άρθρο 50. Δεν πρέπει να τιμωρηθεί η Μεγ. Βρετανία αλλά να οδηγηθεί σε ένα διαζύγιο. Εμείς ως Ελλάδα, στη γειτονιά μας, έχουμε πάρα πολλά προβλήματα πέραν των δικών μας. Η γειτονιά μας είναι σε σημείο έκρηξης, άρα καίει. Εμείς πρέπει να προωθούμε το “περισσότερη Ευρώπη”.
Η απάντηση στο ερώτημα είναι: Δεν θα γίνουν τα πράγματα όπως λένε, όμως είναι μία σωστή κατεύθυνση προς την οποία πρέπει να πιέσουμε ώστε κάποια στιγμή να φτάσουμε εκεί. Αλλά, στη διαδρομή μέχρι εκείνη τη στιγμή, πρέπει να ανακτάμε αυτά που έχασε η Ευρώπη.
Η δεύτερη ερώτηση αφορά στην Ευρωζώνη. Αν υποθέσουμε ότι παραμείνει ως έχει η Ευρωζώνη - το οποίο δεν είναι σίγουρο με βάση αυτά που ακούμε - η Ελλάδα, κατά την γνώμη σας, έχει την δυνατότητα να παραμείνει και με ποιους όρους;
Διάβαζα προχθές τον Πισσαρίδη, νομπελίστα, Κύπριο οικονομολόγο, σύμβουλο της κυβέρνησης της Κύπρου. Αυτή τη στιγμή, μέσα σε αυτή την καταστροφική πορεία της οικονομίας, αν άνοιγε η Ελλάδα ένα κεφάλαιο εξόδου από το ευρώ, θα ξεπερνούσαμε την Βενεζουέλα στον δείκτη φτώχειας κι εξαθλίωσης και ενώ τώρα είμαστε στο 4, θα πηγαίναμε κατευθείαν στο 1.
Μία από τις προτάσεις ήταν οι διάφοροι ομόκεντροι κύκλοι στους οποίους η Ευρώπη θα συνεργάζεται με διαφορετικές ταχύτητες, σε διάφορα θέματα.
Πολύ φοβάμαι ότι αν προχωρήσει μία τέτοια άποψη, η Ελλάδα, αν δεν ολοκληρώσει τις μεταρρυθμίσεις που μπορούν να την κάνουν ικανή να ανήκει στη ζώνη του ευρώ - γιατί αυτή τη στιγμή βρίσκεται στην εντατική με ορό - θα βρεθεί από μόνη της σιγά σιγά απέξω. Και όχι μόνο η Ελλάδα. Αυτή τη στιγμή, οι διάφορες συζητήσεις για το πώς θα πάει πιο μπροστά η Ένωση, αλλά και η Ευρωζώνη, βγάζουν κι άλλες χώρες απέξω, είτε οικονομικά είτε με το ζόρι.
Οπότε αυτό στο οποίο πρέπει εμείς, πάλι, να καταλήξουμε ως Ελλάδα είναι: Δεν έχουμε άλλη προοπτική εκτός από το Ευρώ, γιατί θα έχει τρομακτική επίπτωση στην οικονομία μας.
Πρέπει όμως να κάνουμε τα απαραίτητα βήματα, δηλαδή μεταρρυθμίσεις που έπρεπε να έχουν γίνουν πριν από 20 χρόνια - δεν μιλάμε για ριζοσπαστικά προγράμματα -, ώστε να μπορέσουμε, τουλάχιστον, να παρακολουθούμε τις εξελίξεις. Πολιτική σταθερότητα, σταθερό φορολογικό σύστημα, και άρση των εμποδίων της επιχειρηματικότητας. Αυτά τα τρία πρέπει να κάνουμε, ώστε να αποτελέσουμε επενδυτικό χώρο για άλλους.
Άρα η ομάδα σας, η ομάδα του Ποταμιού στο Κοινοβούλιο είναι σαφής: Ναι στην Ευρωζώνη, ναι στην περισσότερη και αποδοτικότερη Ευρώπη.
Ναι.
Και όχι μόνο αυτό. Για το προσφυγικό, τα σχέδια τα οποία κάνουμε και οι τοποθετήσεις οι ευρωπαϊκές είναι πάρα πολύ σωστές. Όμως, εδώ και ενάμιση χρόνο δεν εφαρμόζεται η μετεγκατάσταση των προσφύγων, δεν εφαρμόζεται η συμφωνία με την Τουρκία, δεν.. δεν... δεν. Αυτό δεν είναι απόδοση.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου